tukso: part 2 (ikatlong tagpo)

prologue...

may mga bagay na hindi na dapat ikinu-kwento pero masarap pag-usapan. aminado naman akong matabil ang dila ko kaya susubukan kong magkwento sa paraang alam kong hindi bastos. pero kung ganun pa rin ang dating, magkaiba siguro tayo ng definition ng socially incorrect behavior. o siguro, isa nga akong pokpok. (compliment ba 'to sir j? *grin*)

sayang, wala ako nung pefect tongue.

isa na namang walang kakwenta-kwentang prologue. (--,)

IKATLONG TAGPO: SI SUGAR, SI CUPCAKE, AT AKO

uunahan na kita. hindi ito threesome, wag masyadong malisyosa kasi wholesome akong tao. (naka-italics, ibig sabihin medyo hindi totoo. medyo lang? lols)

nang napiling first place ang entry ko sa isang literary contest (na sabi nila e prestigious daw), aba, naging instant celebrity ako. bigla akong sumikat at feeling ko ang gwapo-gwapo ko walang hindi nakakakilala sa 'kin sa loob ng campus. all of a sudden (kunwari hindi ko pinlano), bigla akong na-link sa dalawa sa pinakamagaganda at pinakamatatalinong babae sa klase (panalo! bwahahaha!)

temptation # 3: si sugar.

typical girl next door -- maganda, matalino, prim and proper, elegante, at higit sa lahat.. virgin. *,* <= sparkling eye yan. wala lang. hahaha.

sa dinami-dami ng nakilala ko nung college, masasabi kong isa si sugar sa mga babaeng matatawag kong gf material. at inaamin ko, minsan din akong napabilang sa mga daan-daang kalalakihang nagpapantasya sa kanya nung kolehiyo. in short, isa din ako sa mga umasang makaka-first base sa babaeng tinaguriang anghel ng batch namin.

kaya naman nung naging close kami, aba, hindi na ako nagmabagal pa! (oo, ako na ang oportunista). diskarteng marino agad. natuto akong magpanggap at magsinungaling manligaw at mambola. natuto akong magtiyaga. at makalipas nga ang ilang buwan, naka-jackpot ako ng espesyal na nilaga -- naging kami. hindi lang MU, as in naging kami. sabi nga ni greg, "langya! nag-level up ka na, 'tol!"

for the first time in history, ginanahan akong pumasok. pero palibhasa'y naive pa kami pareho (weh, di nga?), hindi kami sweet-sweetan ni sugar sa school. paminsan-minsan, may mga "alam mo na" moments din naman, especially kapag nasa sasakyan at ihahatid ko sya pauwi. nothing extraordinay. normal lang ika nga. lumipas ang mga buwan at masasabi kong nanatiling nasa morally acceptable level ang relationship naming dalawa.

in partial fulfillment of the requirements for the subject statistical research, napadpad kami sa bataan para makisalamuha at mamuhay kasama ang mga kapatid nating aeta doon. one-of-a-kind experience dahil sa loob ng tatlong buwan, wala kaming nakitang ibang tanawin kundi bundok, puno, at ilog. walang kuryente (bumababa pa kami sa bayan para lang mag-charge ng cell phone), walang internet (hindi pa uso ang wifi at usb broadband), at walang starbucks na status symbol ng mga THMS na estudyante noon.

lima kami sa grupo -- dalawang babae, dalawang tunay na lalake, at isang nagpapanggap na lalake. nang matapos na namin ang ipinunta sa bataan, nagkayayaan ang grupo na magliwaliw muna bago bumalik ng maynila. nagcheck-in kami sa isang resort at presto! mga instant bakasyunista na ang drama naming lima!

wala ng plastikang nangyari. magkasama kami ni sugar sa isang kwarto. hindi kapani-paniwala pero ni isang hibla ng malisya e walang dumapo sa utak ko noon. promise. (kaming dalawa sa isang kwarto? walang malisya? di nga?? hehe.) mabait si sugar. respectable and super caring. at takot ako sa mga taong tulad nya.

half past 10 sa loob ng malamig at dimly na kwarto...

tahimik kaming dalawa. pakiramdam ko that time pareho kaming naghihintayan kung sino ang unang magsasalita (na karaniwang senyales ng pagsisimula ng intimate moment ng mga mag-jowa). after ilang minuto ng pananahimik, in-off nya ang tv na sa totoo lang e hindi ko naman ma-absorb ang ipinapalabas. humiga sya at inihilig ang ulo sa dibdib ko.

hindi ko alam kung anong meron sa gabing 'yon. walang dapat i-celebrate. hindi ko birthday at hindi din namin anniversary. pero inalok nya ako ng regalong alam kong kailanman ay hinding-hindi mawawaglit sa isip ko. inalok nya ako ng regalong alam kong kaya kong tanggapin pero hindi ko alam kung kaya kong panindigan.

pero andun na e. nagkasubuan na (pardon the pun). at isa pa, paano ko tatanggihan ang isang anghel na nahulog sa lupa at nagsusumamong ipatikim ko ulit sa kanya ang langit? paano? e tao lang ako.

P.S. next entry na lang si cupcake. *tamad mode*