isang tasang pansit canton

Sunday, May 24, 2009

halagang siyam na piso,
may mapagsasaluhan na tayo.
pakukuluan, saka hahanguin,
pagkatapos ihahain.
naghihintay
limang bungangang bubusugin
aamuyin sabay dampot ng kanin
uunti-untiin nang lahat makakain
kung di pa sapat...
lumagok ng dalawang basong tubig,
pasalamat ka't didighay ka rin.

18 comments:

Chyng said...

i love tipid dates! enjoy yun eh! :D

Trainer Y said...

tinatakal ba ng tasa ang pancit canton? ahehehehehe

ka bute said...

ahahaha. wala daw silang plato na maliit eh. kaya sa tasa nilagay. ehehe. masarap din siguro yung pansit canton na nakalagay sa apa. (--,)

si chyng may naaalala. (--,)

Trainer Y said...

ahahahaha apa? parang ice cream?
pancit canton ice cream... san ka pa?! nyahahahahaha

Bloom said...

:( iba naisip ko. family ang naisip ko kase may "limang bungangang bubusugin" eh.. i think this is sad :(

ka bute said...

a few weeks ago, we had an outreach program in a nearly uninhabitable community in the metro. and this really happens... isang tasang pansit canton para sa limang bitukang kumakalam. funny thing: they all eat with a smile.

Trainer Y said...

thats because, yun lang ang meron sila.. they might as well just accept it....

chezza said...

miss ko yun grabe! wala dito nun eh...

Grace de Castro said...

naku, nung college ako, yan ang pambansang pagkain namin! he! he!

kg

Jaypee David said...

ayus!!! ^_^
thanks for sharing...

-enJAYneer-
JAYtography: An Online Travelogue

Anonymous said...

hello po..napadaan lang on ur page c/o bloom..wala kasi ko magawa sa office..napatawa naman ako sa mga entries mo..kaaliw..

hope mapadaan ka sa blog ko minsan..=)

Dhianz said...

wehe... ayos... teka pancit canton... nagutomz tuloy akoh... lolz... nice new lay-out nang page ahh.... nga palah salamat sa pagdalaw dalaw sa page koh... i appreciate it kc bihirah kah sa mundong blogsphere... so yeah... ingatz. Godbless! -di

lucas said...

lima magahahati-hati sa isang canton? nyak! isa nga lang kulang pa sakin! ahahaha!

but i like it, with the raw words, rhyming and all. :)

Anonymous said...

Naiimagine ko nga ang scenario while reading your poem...

Mag talbos na lang kasi.hehe

canky.is.me said...

ka bute! *hugs* long time no visit ako sa blog mo ha.

magaling ka rin pala sumuluat ng tula e.:)

ka bute said...

wow.. canky, na-miss kita ah.(--,) tenks sa pagdaan. :)

Jules said...

Actually this a real story,specially in ur country..Madaming family ang nag-titiis sa konting pagkain..Great post.Nakakaantig ng puso.=)

A Writers Den

The Brown Mestizo

HOMER said...

first time to read this! wow! i think when i was a kid im satisified with pancit canton day in day out haha!!

ayus!!

btw! big thanks to you cuz youre in my blogroll im sure i did pass by here, to campaign for my blog! we won!!!